«اسماعیل بن اسحاق بن اسماعیل»
سونّی عالیملریندندیر کی 282-جی هیجری قمری ایلینده دونیادان گئدیب.
او بغدادین بؤیوک
عالیملریندن و خلیفه متوکلین منصوب ائله‌دیغی قاضی‌لردن ایدی کی موختلیف ایسلامی
علملر زمینه‌سینده چوخلی اثرلری وار. اونون طایفاسیندا دا آدلیم عالیملر وار کی او
عصرین رجال اثرلرینده آدلاری وار. اونون اخلاقی و علمی شخصیتی اوچونجو عصر و
سونراکی ایفراطی سونّی‌لر طرفیندن تأیید اولور و اللریندن گلن سیتایشی اوندان
ائدیبلر.
اونون شرح حالیندا (الاسلام
ذهبی: 21/124 ـ 125) غدیر حدیثی باره‌ده بیر نوکته گلیب کی بو موبارک گونده اونا
ایشاره ائتمک گؤزل اولار:
نفطویه اؤز تاریخینده
یازیر: بو اسماعیل, محمد بن عبدالله بن طاهرین[ذو الیمینین] کاتیبی‌ایدی. بیر گون
محمد اسماعیلدان سوروشدو: «انت منی بمنزلة هارون من موسی» و «من کنت مولاه»
حدیثلری‌نین سندلری نئجه‌دیر؟
اسماعیل دئدی: بیرینجی حدیث
داها دوزدور و ایکینجیسی اوندان سونرا یئر آلیر. [الاول أصح، و الآخر دونه].
محمد دئییر اونا دئدیم: بو
حدیث [یعنی «من کنت مولاه»] بیر عیده کوفی‌لر و بصری‌لری طرفیندن نقل اولوب.
اسماعیل جواب وئردی: البته
هرکس کی علی اونون مولاسی اولمایا زیان و خوسراندادیر. (نعم و قد خاب و خسر من لم علیّ
مولاه.)