مولانانین امیرالمؤمنین حقّینده دئدیگی
شعرلر تاریخ بویوندا او حضرت حقّینده دئییلن شعرلرین لاپ گؤزلیدیر.
چوخ آداملار وار کی مدح و غلو ائلیرلر,
آما ایمام علینی(ع) معنوی جهتدن تحلیل ائدن و او حضرتین ایلاهی شخصیتین
دوزگون تفسیر ائلیهن فقط مولانادیر کی بو ایشی لاپ گؤزل صورتده
یئرینه گتیریب.
مولانا ایمام علینین (ع) عمر بن
عبدودله ساواشینین جریانینی نقل ائلهماغینان او حضرتی ایلاهی عرشین قوشونا تشبیه
ائلهییب کی ایلاهی عرشه قدر اوجالیب. آی, گئجهده گئدنلری هیدایت ائدر, آییین دیلی
اولسایدی ایتَنلری داها تئز هیدایت ائلردی, چونکی حضرت محمد (ص) گونش و حضرت علی
(ع) ویلایت آییدیر. مولانا حضرتی آیا بنزهدیر کی ویلایت ایشیقی هر یئری
ایشیقلاندیریب و دیله گلسه, حقیقت یولونون موسافیرلرین داها یاخجی هیدایت ائلر.
چون تو بابی آن مدینه علم را/ چون
شعاعی آفتاب حلم را* باز باش ای باب بر جویای باب/ تا رسد از تو قشور اندر لباب*
باز باش ای باب رحمت تا ابد/ بارگاه ما له کفوا احد* مولانا «أنا مدینة العلم و علی
بابها» نَبَوی حدیثینه ایشاره ائدیب, مولا علینی (ع) سخاوت و کرامت نمونهسی بیلیر.
او مینلر نفرین ایشین گؤرن صف سیندیراندیر.
مولانانین اعتیقادینا گؤره ایمام
(ع) بیر پهلواندیر کی نفسینه غالیب اولوب و اونون قیلینج وورماسی فقط حقّه
خاطیردیر. مولانانین نظرینه گؤره مولا علی (ع) اؤز قاتیلین تانییر و اونا رحم ائلیر
و هئچ واخت اونا غضبلنمیر.
مولانانین باخیشیندا ایمام علی (ع)
عدالت و حقین کامیل مظهریدیر و او قدر شوجاعتیاینن بئله, صبر و دؤزوم مظهریدیر. هر
حالدا مولانا بو موضوعنی ایکییوز بئیتده قوشوب و هئچ کسین بارهسینده بئله گؤزل
شعر دئمهییب و حقیقتاً ده حضرت علینین (ع) معنوی مقامینی چوخ گؤزل تصویره
چکیب.